Diable Amoreux – A Good Day For a Hanging

Avant-Garde - Dark Folk / Apocalyptic Folk - Folk / Ethnic / Tribal - Psychedelic 9/10 Dark Entries Magazine 06/08/2019, Henk Vereecken

'7' , the man who has been hiding behind Diable Amoreux since 1998, has already delighted us in the past with albums released on our own DA label "Ringstone Round" (2005), "Horns Used For Butting" (2006), "Zwergen ” (2010) and “ Hearts In The Dark ” (2011) full of wonderfully crazy weirdness with influences from various subgenres and hybrid forms of folk (weird / wyrd folk, acid folk, neofolk, apocalyptic folk, dark folk, pagan folk, medieval ...) and also from dark ambient, gothic, industrial and even black metal. We know TONTTU from Finland who has already made a number of releases around the (evil) dwarf theme. Entirely on the other side of the world in Tasmania (an island southeast of Australia) we have Diable Amoreux who plays the same theme. Completely independent of each other because initially both acts did not know each other. Yet there are also musical similarities, although the music with Diable Amoreux is much less metal and much more folk than with TONTTU. TONTTU calls his music 'anti-gnomemartialindustrialneofolkmetal' . 'Avant-garde Gnomic folk' , Diable Amoreux calls his musical output on his facebook page. Musically, Diable Amoreux taps mainly from the neo-folk and apocalyptic folk barrel but with a lot of humor (another agreement with his Finnish colleague), something that is quite rare in this often grim, nihilistic, negative and pseudo-elitist genre. In the past we compared Diable Amoreux with the avant-garde protowave of The Residents and with the ruined medieval folk of the French Gaë Bolg (another favorite of mine in the genre), both acts that also cultivate the madness and that have influences. still in it. 'Medieval' folk melodies also often come to the fore as you find (found) in acts such as The Moon Lay Hidden Beneath A Cloud and The Soil Bleeds Black . Or at Gaë Bolg of course. For a long time we heard nothing from Diable Amoreux. As stated above, the previous album "Hearts In The Dark" dates from 2011. With this previous release - which I still liked very much musically - I was slightly disappointed that the dwarf theme was no longer central but rather in the background was present and that the theme had shifted to rats (including a song in which the rats talk about how they conquered the whole world as stowaways on ships). Also nice, not like that. But to my delight the gnome inspiration has not dried up yet and the dwarf theme on the new album is completely back. On this new album "A Good Day For A Hanging" (13 tracks, 54 minutes playing time) '7' does the vocals, bass, drums, programming and plays the guitar. He is assisted by two other guitar players and on some songs we also hear a cello, which emphasizes the freak pop content. That also applies to the acoustic guitar playing, by the way. Keyboard sounds also pop up regularly. As usual, Diable Amoreux also likes to use all kinds of strange, weird, freakish voices. Yes, the dwarf theme is completely back and with it the excess of psychotic voices straight from the madhouse (just listen to "Night Of The Hanging"). A few songs have nothing to do with the dwarf theme, for example "Flowers For Orlok", also the only song with prominent metal influences, is about the vampire Nosferatu and is one of my favorite songs on this new album. Or else the dark love songs "Sarah" and "Azra" or "The Coming Of Satan" about the witch sabbath. But in many other songs we hear as usual the dwarfs or gnomes raging and they are not that friendly. The theme song on the album is "The Hanging Of The Woodcutter" in which a lumberjack is sentenced to death by the dwarfs because he 'accidentally' cut down their sacred tree. "The Hanging Of The Woodcutter" is the highlight of the album for me, a creepy dark folk song with a kind of ritual ethnic percussion. A number of other songs are also about murder, capital punishment, execution: "Black Blood", "Night Of The Hanging", "The Changeling On Gallows Hill" and "Leaving Gallows Hill". "A Privilege Of The Dying" is the most occult tinted song, "The World Owes Us Everything" the most pagan (both Odin and Nietzsche are covered in the lyrics). Another highlight is the enchanting "Step On Cracks" with great guitar work. "Black Blood" (with cello), "Night Of The Hanging" (full of psychotic freak voices), "The Coming Of Satan" (even more occultism) and "Azra" (here we hear ritual drumming again) are even more weird supersongs, often creepy and humorous at the same time like a good zombie or slasher movie. An absolute must for those who are not averse to a hefty dose of humor and weirdness in his apocalyptic folk. The cd is in a six panel digipak with booklet with all lyrics and an excess of creepy dwarf artwork.

Original Dutch

‘7' , de man die zich sinds 1998 achter Diable Amoreux schuilhoudt, verblijdde ons in het verleden al met de op het eigen DA label uitgebrachte albums “Ringstone Round” (2005), “Horns Used For Butting” (2006), “Zwergen” (2010) en “Hearts In The Dark” (2011) vol heerlijk geschifte weirdness met invloeden uit diverse subgenres en bastaardvormen van folk (weird/wyrd folk, acid folk, neofolk, apocalyptic folk, dark folk, pagan folk, medieval…) en verder ook uit dark ambient, gothic, industrial en zelfs black metal.

Uit Finland kennen we TONTTU die al een aantal releases maakte rond het (evil) dwergenthema. Helemaal aan de andere kant van de wereld in Tasmanië (een eiland ten zuidoosten van Australië) hebben we dus Diable Amoreux die zo een beetje hetzelfde thema bespeelt. Helemaal onafhankelijk van mekaar want initieel kenden beide acts elkaar niet. Toch zijn er ook muzikaal wel gelijkenissen, al is de muziek bij Diable Amoreux veel minder metal en veel meer folk dan bij TONTTU. TONTTU noemt zijn muziek ‘anti-gnomemartialindustrialneofolkmetal' . ‘Avant-garde Gnomic folk' noemt Diable Amoreux zijn muzikale output op zijn facebook pagina.

Muzikaal tapt Diable Amoreux dus vooral uit het neo-folk en apocalyptic folk vaatje maar dan met heel veel humor (nog een overeenkomst met zijn Finse collega), iets wat in dit vaak grimmige, nihilistische, negatieve en pseudo-elitaire genre vrij zeldzaam is. We vergeleken Diable Amoreux in het verleden met de avantgardistische protowave van The Residents en met de van de pot gerukte medieval folk van het Franse Gaë Bolg (een andere favoriet van mij in het genre), beiden acts die ook de gekte cultiveren en die invloeden zitten er nog steeds in. Ook ‘medieval' folkmelodieën komen vaak bovendrijven zoals je die ook vindt (vond) bij acts als The Moon Lay Hidden Beneath A Cloud en The Soil Bleeds Black . Of bij Gaë Bolg uiteraard.

Heel lang hoorden we niets meer van Diable Amoreux. Zoals hierboven aangegeven dateert het vorige album “Hearts In The Dark” van 2011. Bij deze vorige release - die ik muzikaal nog wel heel goed vond - was ik toch lichtjes ontgoocheld over het feit dat het dwergenthema niet meer centraal stond maar eerder op de achtergrond aanwezig was en dat het thema verschoven was naar ratten (met onder meer een song waarin de ratten vertellen hoe ze als verstekelingen op schepen de ganse wereld veroverden). Ook leuk, daar niet van. Maar tot mijn vreugde is de gnomen-inspiratie nog niet opgedroogd en is het dwergenthema op het nieuwe album helemaal terug.

Op dit nieuwe album “A Good Day For A Hanging” (13 tracks, 54 minuten speelduur) doet ‘7' de vocals, bass, drums, programming en speelt hij gitaar. Hij laat zich bijstaan door nog twee andere gitaristen en op enkele nummers horen we ook een cello, die het freakfolkgehalte nog benadrukt. Dat geldt ook voor het akoestische gitaarspel trouwens. Ook keyboardklanken duiken regelmatig op. Diable Amoreux maakt alsvanouds ook erg graag gebruik van allerlei vreemde, weirde, freakerige stemmetjes.

Ja, het dwergenthema is dus helemaal terug en daarmee ook de overmaat aan psychotische stemmetjes recht uit het gekkenhuis (luister maar eens naar “Night Of The Hanging”). Een paar songs hebben niets met het dwergenthema te maken.“Flowers For Orlok” bijvoorbeeld, tevens het enige nummer met prominente metal invloeden, gaat over de vampier Nosferatu en is een van mijn favoriete nummers op dit nieuwe album. Of anders de donkere liefdesliederen “Sarah” en “Azra” of “The Coming Of Satan” over de heksensabbat.

Maar in veel andere songs horen we dus als vanouds de dwergen of gnomen tekeergaan en ze zijn niet zo vriendelijk. Dé themasong op het album is “The Hanging Of The Woodcutter” waarbij een houthakker door de dwergen ter dood wordt veroordeeld omdat hij ‘per ongeluk' hun heilige boom had omgehakt.

“The Hanging Of The Woodcutter” is voor mij het hoogtepunt van het album, een creepy dark folk nummer met een soort ritueel etnische percussie. Ook een aantal andere songs gaan over moord, doodstraf, executie: “Black Blood”, “Night Of The Hanging”, “The Changeling On Gallows Hill” en “Leaving Gallows Hill”. “A Privilege Of The Dying” is de meest occult getinte song, “The World Owes Us Everything” de meest paganistische (zowel Odin als Nietzsche komen in de lyrics aan bod).

Een andere hoogtepunt is het bezwerende “Step On Cracks” met knap gitaarwerk. “Black Blood” (met cello), “Night Of The Hanging” (vol psychotische freakstemmetjes), “The Coming Of Satan” (nog meer occultisme) en “Azra” (hier horen we weer ritueel getrommel) zijn nog meer weirde supersongs, vaak creepy en humoristisch tegelijk zoals een goede zombie of slasherfilm.

Een absolute aanrader voor wie niet vies is van een fikse dosis humor en weirdness in zijn apocalyptic folk. Het cd'tje zit in een six panel digipak met booklet met alle lyrics en een overmaat aan creepy dwergen artwork.